هر چه در تصویر خود بهتر نگاه انداختم

بیشتر آیینه را در اشتباه انداختم

زندگی تصویر بود ای عمر برگردان به من

سنگ هایی را که در مرداب و ماه انداختم

عشق با من نابرادر بود چون عاقل شدم

یوسف خود را به دست خود به چاه انداختم

تا دل پرهیزگارم را ببینم توبه کار

با شعف خود را در آغوش گناه انداختم

سر برون آوردم از مرداب رو برآفتاب

چون حباب از شوق آزادی کلاه انداختم(فاضل نظری)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: